ಭಾವನೆಗಳೇ ನೀವೇಕೆ ಹೀಗೆ???

ಓ ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳೇ!!!
ನೀವೇಕೆ ಹೀಗೆ ಕಾಡುತ್ತಿರುವಿರೀ???
ಮನಸ್ಸನ್ನು ದಪ್ಪ ಸೂಜಿವೊಂದರಿಂದ ಚುಚ್ಚುತ್ತಿರುವಿರಲ್ಲ
ತಲೆಯನ್ನು ಯೋಚನೆಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿರುವಿರಲ್ಲ

ನಾ ಏನು ಮಾಡಿದ್ದೆ ನಿಮಗೆ? ನಾ ಎಂದು ಹೀಗೆ ಕಾಟನೀಡಿದ್ದೆ ನಿಮಗೆ ಹೇಳಿ!!!

ಮಾತನಾಡಲು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಮಾತುಗಳು ನೆನಪಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ
ಬೇಡವಾದ ನೆನೆಪುಗಳೇ ಪದೇ ಪದೇ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲ
ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕುಳಿತರೆ ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿಂದ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ
ನಿದ್ರಿಸಬೇಕೆಂದರೆ ನಿದ್ರಾದೇವತೆಯು ನನ್ನನ್ನಾವರಿಸಲು ನೀವು ಅವಕಾಶ ನೀಡುತ್ತಿಲ್ಲ

ಇದು ಹೀಗೆ ಮುಂದುವರಿಸದಿರಲು ನಿಮಗೇನು ಬೇಕೆಂದು ಹೆಚ್ಚು ಕಾಡಿಸದೆ ಕೇಳಿ!!!

ತಿನ್ನುತ್ತಿರುವ ಪದಾರ್ಥಗಳು ರುಚಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ
ಹೊಸ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ
ಕನಸುಗಳ ಹಿಂಬಾಲಿಸಲು ದಾರಿಯೇ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನ್ನನ್ನಲ್ಲೇ ಉಳಿದಿದೇ ಎಂದು ಖಡಾಖಂಡಿತವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ

ಕತ್ತಲೆಯಿಂದ ಕಪ್ಪಾಗಿರುವ ನನ್ನ ಈ ಮಾಯಾ ಲೊಕಕ್ಕೆ, ಬಣ್ಣದ ಬೆಳಕನ್ನು ಎಂದು ತೋರಿಸುವಿರ ಹೇಳಿ!!!

ನೀವಂತೂ ನನ್ನ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ, ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ, ಸಿಗುವುದೂ ಇಲ್ಲ
ನನ್ನನ್ನೇ ನಿಮ್ಮ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಬಲೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಸಿಕೊಂಡಿರುವಿರಲ್ಲ
ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡೀ ನನ್ನ ಈ ಏನೂ ಅರಿಯದ ಮುಗ್ಧ ಮನಸ್ಸನ್ನು
ಕಾಣಲು ಬಿಡೀ ಮೊದಲಿನಂತೆ ಸಾವಿರಾರು ಸುಂದರ ಕನಸ್ಸುಗಳನ್ನು
ಮನಸ್ಸನ್ನು ಇಷ್ಟುಕಾಲ ಹೀಗೆ ಘೋರವಾಗಿ ಬಂಧಿಸಲು, ನಾನೇನು ಅಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಅಪರಾಧ ಮಾಡಿರುವೆನೆಂದು ಹೇಳಿ!!!

ನಾ ಇನ್ನು ಈ ಹುಚ್ಚು ಪರದಾಟವನ್ನು ಸಹಿಸಲಾರೆ
ಆದರೂ ನೀವು ನೀಡಿದ ನೋವನ್ನು ನಾ ಎಂದೂ ಮರೆಯಲಾರೆ
ಈ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನೇ ನಾ ನೆನೆಯುತ ಸುಮ್ಮನೆ ಮಂಕಾಗಿ ಕೂರಲಾರೆ
ಆದರೂ ನನ್ನ ಅನುಭವಗಳ ಪೂರ್ಣಾರ್ಥವನ್ನು ಕವಿತೆಯ ಸಾಲುಗಳ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸದೆ ಇರಲಾರೆ

ಹೀಗೆ ಮಾಡಬಾರದೆಂದು ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಹೇಳಲು ನೀವು ನನಗೆ ಯಾರೆಂದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೀವೇ ಕೇಳಿ ಹೇಳಿ!!!

ನಾ ಕಂಡ ನೂರಾರು ಕನಸ್ಸುಗಳ ಮತ್ತೆ ಹಿಂಬಾಲಿಸಬೇಕು
ಈ ನೋವುಗಳಿಂದ ಹಲವು ಪಾಠಗಳನ್ನು ಕಲಿಯಲೇಬೇಕು
ನೀವು ನನ್ನ ಕನಸ್ಸುಗಳಿಗೆ ನೆಲೆಯಾಗುವಿರೆಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ
ಆದರೆ ಕನಸ್ಸು ನನಸಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲೇ, ಕಾಣದೇ ಬಂದು ಹೋದ ಸಣ್ಣ ಅಲೆಯೆಂದು, ನನ್ನನು ನಾನೇ ಸಂತೈಸಿಕೊಂಡುಬಿಡುವೆ

ಇನ್ನೂ ನೀವು ನನ್ನ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ನಾನೇನು ನಿಮ್ಮ ಮುತ್ತಜ್ಜನ ಸೊತ್ತೇ ಅಥವಾ ನೀವು ರೊಟ್ಟಿ ಹಾಕಿ ಸಾಕಿದ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ ನಾಯೇ ನೀವೇ ಹೇಳಿ!!!!!